Kobyłka, miasto położone w stołecznym obszarze metropolitarnym, oddalone o 17 km na północny-wschód od Warszawy, ma długą i bogatą historię sięgającą XV wieku. Pierwsze wzmianki o osadzie Targowa Wola, rycerskiej wsi należącej do Księstwa Mazowieckiego, pochodzą z początku tego stulecia. Po włączeniu Mazowsza do Korony w 1525 roku, Kobyłka stała się królewszczyzną, czyli dobrem państwowym należącym do królowej Bony. W kolejnych wiekach miejscowość przechodziła z rąk do rąk, należąc do rodzin Opackich i Załuskich, a w dokumentach pojawiała się pod nazwami Kobiałka lub Kobełka. Już w XV wieku istniała tu parafia, co świadczy o stopniowym rozwoju osadnictwa w tym regionie.
Początki osadnictwa w Kobyłce
Pierwsze wzmianki o Kobyłce sięgają XV wieku. Najstarsza wzmianka archiwalna o parafii w tym miejscu pochodzi z 1415 roku, co klasyfikuje wieś jako jedną z najstarszych osad w regionie. Tereny te należały do archidiakonatu pułtuskiego diecezji płockiej, graniczącej z archidiakonatem warszawskim. Obszar Mazowsza na wschód od Wisły na wysokości Warszawy stosunkowo późno doczekał się stałego osadnictwa.
Parafia Kobyłka została założona na początku XIV wieku, kiedy większość tych terenów dopiero zaczynała być zasiedlana. W XVIII wieku Kobyłka liczyła już około tysiąca mieszkańców, a w miejscowości działała wytwórnia pasów kontuszowych, produkująca miesięcznie 60 sztuk sprzedawanych na rynku krajowym i międzynarodowym. Kobyłka była również popularną wycieczkową miejscowością dla młodzieży z Warszawy.
Historia Kobyłki sięga więc bardzo odległych czasów, a jej początki osadnictwa związane są z rozwojem sieci parafialnej Mazowsza w okresie średniowiecza. Wieś ta rozwijała się na przestrzeni wieków, stając się istotnym ośrodkiem produkcyjnym i turystycznym w późniejszym okresie.
Przemiany Kobyłki w XVII-XVIII wieku
W XVII i XVIII wieku Kobyłka należała do rodziny Opackich, a następnie do rodu Załuskich. Biskup Marcin Załuski szczególnie silnie związał się z tą miejscowością. Planował on przemianować ją na Załuszczyn oraz wybudować świątynię i bibliotekę. Chociaż niektóre z tych zamierzeń nie zostały w pełni zrealizowane, to za jego czasów dokonano ważnych dzieł, takich jak budowa kościoła Świętej Trójcy oraz utworzenie jezuickiego ośrodka misyjnego. Zakonnicy otrzymali w zarząd parafię i prowadzili działalność misyjną w całej diecezji płockiej. W tym okresie Kobyłka stała się popularną miejscowością wypoczynkową dla młodzieży z Warszawy.
Rozwój Kobyłki w XVII-XVIII wieku był nierozerwalnie związany z przemianami społecznymi i urbanizacją, które dokonywały się w dawnych czasach. Kluczową rolę odegrali tu przedstawiciele rodu Załuskich, szczególnie biskup Marcin, który wywarł znaczący wpływ na kształt tej miejscowości. Dzięki jego staraniom Kobyłka zyskała nowe oblicze, stając się ważnym centrum religijnym i kulturalnym w regionie.
historia Kobyłka w okresie rozkwitu gospodarczego
W drugiej połowie XVIII wieku Kobyłka przeżywała okres gospodarczego rozwoju. Założona tu przez Aleksandra Unruga wytwórnia pasów kontuszowych produkowała miesięcznie aż 60 pasów, sprzedawanych w kraju i za granicą. Dziś te piękne, historyczne wyroby można podziwiać w muzeach, stanowiąc cenne dziedzictwo kulturowe Kobyłki.
Nie tylko przemysł rozwijał się w tej miejscowości. W Kobyłce działała również szkoła rolnicza oraz drukarnia prowadzona przez jezuitów. Stała się ona wówczas popularnym ośrodkiem wypoczynkowym dla mieszkańców pobliskiej Warszawy, przyciągając licznych turystów. Niestety, ten okres rozkwitu gospodarczego miasta został przerwany przez zawieruchę wojenną Insurekcji Kościuszkowskiej.
Przez lata nazwa Kobyłka ewoluowała, od zapisywanej jako Cobilka lub Kobilka w XV i XVI wieku, aż po ustaloną formę Kobyłka w XX wieku. Miejscowość posiadała również wiele przysiółków, m.in. Maciołki, Kobylak, Ulasek, Nadarzyn czy Marcinków. Część z nich zachowała się do dziś, stanowiąc cenne dziedzictwo historyczne rozwoju urbanizacji miasta.
Czasy Insurekcji Kościuszkowskiej
Kobyłka zapisała się trwale w historii podczas Insurekcji Kościuszkowskiej – jednego z najważniejszych wydarzeń historycznych w dziejach Polski. W kwietniu 1794 roku, gdy wybuchło patriotyczne powstanie w Warszawie, mieszkańcy Kobyłki spontanicznie przyłączyli się do walk powstańczych. Zaatakowali i zdobyli tabor kozacki, dowodzeni przez dyrektora miejscowej manufaktury pasów, Szczepana Filsjean’a, który poległ w następnej potyczce z Rosjanami.
Kilka miesięcy później, 26 października 1794 roku, pod Kobyłką rozegrała się jedna z ostatnich wielkich bitew Insurekcji Kościuszkowskiej. Oddziały polskie stoczyły tu ciężki bój z liczniejszymi wojskami rosyjskimi, wykazując się ogromnym zaangażowaniem i determinacją. Choć ostatecznie zmuszone były do odwrotu, to z dumą zapisały kolejną kartę w historii walk narodowo-wyzwoleńczych Polaków.
Tragiczny los Kobyłki w okresie Insurekcji Kościuszkowskiej uwidocznił ogromne koszty, jakie musieli ponieść Polacy w walce o niepodległość. W samej tylko bitwie pod Kobyłką, 450 mieszkańców zginęło, a 850 trafiło do rosyjskiej niewoli. Dla porównania, Rosjanie stracili tylko 23 zabitych i 130 rannych na 7000 żołnierzy. Wkrótce po upadku powstania, w 1795 roku, Kobyłka odnotowała również znaczny spadek populacji na skutek epidemii, która pochłonęła 164 ofiary.
Kobyłka w XIX wieku
Po upadku Insurekcji Kościuszkowskiej i zawieszeniu działalności manufaktury pasów, Kobyłka podupadła. W XIX wieku miejscowość nadal należała do rodziny Unrugów, którzy w 1778 roku przejęli dobra od Załuskich. Pod koniec wieku Kobyłka była popularnym miejscem wypoczynkowym dla mieszkańców Warszawy, którzy chętnie odwiedzali tu istniejącą kaplicę. Stopniowo następowała odbudowa i rozwój Kobyłki, przygotowując ją do XX-wiecznej prosperity.
Choć w XIX wieku Kobyłka straciła część swojego dziedzictwa historycznego, nadal pozostawała istotnym ośrodkiem dla okolicznych mieszkańców. Rodzina Unrugów, która władała tymi terenami, przyczyniła się do stopniowej odbudowy miasta i przygotowania go na przyszłe lata dynamicznego rozwoju. Szczególnie pod koniec stulecia Kobyłka stała się popularnym miejscem wypoczynkowym dla mieszkańców pobliskiej Warszawy, którzy chętnie odwiedzali tu istniejącą kaplicę.
Pomimo przejściowych trudności, XIX wiek był czasem powolnej, lecz systematycznej odbudowy i rozwoju miasta. Położył on podwaliny pod kolejne etapy prosperity Kobyłki w stuleciu następnym, kiedy to miejscowość przeżywała prawdziwy rozkwit i awans do roli prężnego ośrodka przemysłowego i handlowego.